Η Ηθική πόσο διδάσκεται από μία πολεμική τέχνη;

                                              Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη Κατά καιρούς, ακούμε αλλά και αναπαράγουμε και εμείς οι ίδιο...

                                             

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Κατά καιρούς, ακούμε αλλά και αναπαράγουμε και εμείς οι ίδιοι την άποψη που λέει πως η εξάσκηση σε μία πολεμική τέχνη μας βοηθάει να γίνουμε ηθικά άτομα, με αίσθηση καθήκοντος και αρετή.
Η εξάσκηση σε μία πολεμική τέχνη πόσο είναι ικανή να βοηθήσει τον άνθρωπο στην απόκτηση της ηθική αρετής, πόσο συμβάλλει στην καλλιέργεια του χαρακτήρα του;

Ναι, είναι γεγονός, οι πολεμικές τέχνες στοχεύουν στην ηθική ανόρθωση του ανθρώπου, εμπεριέχουν μέσα τους μία ηθική πυξίδα η οποία επιθυμεί να ενσωματωθεί στην ψυχή του αθλητή και ασκούμενου. Αλλά, δεν είναι βέβαιο πως μόνο αυτή χρειάζεται προκειμένου να είναι ένας άνθρωπος ηθικός ή ενάρετος.

Το ίδιο ηθικός μπορεί να είναι ένας δάσκαλος, ένας φορτηγατζής, ένας μανάβης με έναν δάσκαλο ή ασκούμενο στις πολεμικές τέχνες. Εξίσου ανήθικος μπορεί να είναι και σε κάθε επάγγελμα. Νομίζω πως όσοι έχουμε υπάρξει δάσκαλοι ή ασκούμενοι σε μία πολεμική τέχνη, έχουμε ζήσει το φαινόμενο του δασκάλου ή ασκούμενου ο οποίος κάνει επίδειξη δύναμης και χρησιμοποιεί τη γνώση του για να βλάπτει και όχι να βοηθάει τους συνανθρώπους του. Αυτό επαφίεται στην ήδη υπάρχουσα καλλιέργεια του ανθρώπου, όπως και στο κίνητρο που τον ωθεί να ασκηθεί σε μία πολεμική τέχνη. Διότι άλλοι θέλουν να μάθουν για να εξελίξουν το πνεύμα και το σώμα τους και άλλοι για να προξενήσουν βλάβη στους άλλους και να ασκούν καταπίεση και επιβολή μέσω της δύναμης που αισθάνονται πως αποκτούν.

Η ήδη υπάρχουσα ηθική με το σωστό κίνητρο, θα μας βοηθήσουν μέσα από την εξάσκηση και τη συνεχή προσπάθεια, να γίνουμε ακόμα πιο ολοκληρωμένοι ως άνθρωποι.