Γράφει ο Μαυρουδής Πεχλιβάνης Θα προσπαθήσω μέσα από λίγες γραμμές να κάνω μια προσέγγιση στη λογική της δυνατότητας να γράψει κάποι...
Γράφει ο Μαυρουδής Πεχλιβάνης
Θα προσπαθήσω μέσα από λίγες γραμμές να κάνω μια προσέγγιση στη λογική της δυνατότητας να γράψει κάποιος την γνώμη του χωρίς ονοματεπώνυμο.
1.-Το περιεχόμενο.
Είναι γεγονός ότι η υπογραφή μιας άποψης πολλές φορές δεν αφήνει τους αναγνώστες να κρίνουν το περιεχόμενο αλλά κρίνουν και κατακρίνουν επηρεασμένοι από την προσωπικότητα του συντάκτη. H άποψη και η γνώμη πρέπει κυρίως να κρίνονται από το περιεχόμενο και από τις πιθανές λύσεις που υποδεικνύουν .
Είναι γεγονός ότι η υπογραφή μιας άποψης πολλές φορές δεν αφήνει τους αναγνώστες να κρίνουν το περιεχόμενο αλλά κρίνουν και κατακρίνουν επηρεασμένοι από την προσωπικότητα του συντάκτη. H άποψη και η γνώμη πρέπει κυρίως να κρίνονται από το περιεχόμενο και από τις πιθανές λύσεις που υποδεικνύουν .
2.-Η Δημοσίευση.
Η καταγραφή ενός γεγονότος πιθανόν να μην μπορεί να γίνει επώνυμα λόγω της θέσης και της ιδιότητας του ατόμου που κοινοποιεί το γεγονός και ενδεχομένως η κριτική σε κάποιες αποφάσεις να επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στην δραστηριότητά του.
Η καταγραφή ενός γεγονότος πιθανόν να μην μπορεί να γίνει επώνυμα λόγω της θέσης και της ιδιότητας του ατόμου που κοινοποιεί το γεγονός και ενδεχομένως η κριτική σε κάποιες αποφάσεις να επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στην δραστηριότητά του.
3.-Η Κριτική.
Με την ανωνυμία ασκείτε δημόσια κριτική προς τους διοικούντες , τους παράγοντες ,τους προπονητές , τους διαιτητές ,τους αθλητές κλπ., και πιθανά δεν θα δημοσιευόταν αν χρειαζότανε απαραίτητα η κριτική να συνοδεύεται με την ταυτότητα του συντάκτη. Βεβαίως απαραίτητη προϋπόθεση στην ανώνυμη κριτική είναι να κινείται μέσα σε κοινώς παραδεκτά όρια από ηθικής αλλά και νομικής άποψης. Στην περίπτωση αυτή η κριτική γίνετε χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των ενδιαφερομένων, ακόμα και γι’ αυτούς στους οποίους απευθύνεται, με την λογική της επανεκτίμησης των επιλογών, της επισήμανσης των λαθών και των διορθωτικών παρεμβάσεων που τυχόν απαιτούνται.
Με την ανωνυμία ασκείτε δημόσια κριτική προς τους διοικούντες , τους παράγοντες ,τους προπονητές , τους διαιτητές ,τους αθλητές κλπ., και πιθανά δεν θα δημοσιευόταν αν χρειαζότανε απαραίτητα η κριτική να συνοδεύεται με την ταυτότητα του συντάκτη. Βεβαίως απαραίτητη προϋπόθεση στην ανώνυμη κριτική είναι να κινείται μέσα σε κοινώς παραδεκτά όρια από ηθικής αλλά και νομικής άποψης. Στην περίπτωση αυτή η κριτική γίνετε χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των ενδιαφερομένων, ακόμα και γι’ αυτούς στους οποίους απευθύνεται, με την λογική της επανεκτίμησης των επιλογών, της επισήμανσης των λαθών και των διορθωτικών παρεμβάσεων που τυχόν απαιτούνται.
4.-Το Λάθος.
Σε κάποιες (ευτυχώς λίγες ) περιπτώσεις , κάποιοι αναγνώστες χρησιμοποιούν την ανωνυμία ως κάλυψη για να πλήξουν πρόσωπα και να ικανοποιήσουν την δική τους ψυχική διάθεση για εκδίκηση ή φθόνο. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι ανήθικο και απαράδεκτο. Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι η ανωνυμία γίνεται ένα κακό εργαλείο που δεν προσφέρει καμία υπηρεσία .
Σε κάποιες (ευτυχώς λίγες ) περιπτώσεις , κάποιοι αναγνώστες χρησιμοποιούν την ανωνυμία ως κάλυψη για να πλήξουν πρόσωπα και να ικανοποιήσουν την δική τους ψυχική διάθεση για εκδίκηση ή φθόνο. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι ανήθικο και απαράδεκτο. Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι η ανωνυμία γίνεται ένα κακό εργαλείο που δεν προσφέρει καμία υπηρεσία .
 |
Μαυρουδής Πεχλιβάνης
Προπονητής
|
5.-Ο ρόλος της Ανωνυμίας.
Το ερώτημα που γεννάτε τελικά είναι ναι ή όχι στην ανώνυμη άποψη. Η δική μου επώνυμη άποψη για το ζήτημα είναι ότι η ζυγαριά γέρνει προς το «ναι» , η ανωνυμία έχει τον δικό της ξεχωριστό ρόλο στην ενημέρωση, στην προσέγγιση των αποφάσεων της διοίκησης, στην κριτική στάση απέναντι στην άσκηση της εξουσίας, συμβάλλει δε αναμφίβολα στην αναζήτηση του δικαίου και στην απαίτηση για αξιοκρατία.
Το ερώτημα που γεννάτε τελικά είναι ναι ή όχι στην ανώνυμη άποψη. Η δική μου επώνυμη άποψη για το ζήτημα είναι ότι η ζυγαριά γέρνει προς το «ναι» , η ανωνυμία έχει τον δικό της ξεχωριστό ρόλο στην ενημέρωση, στην προσέγγιση των αποφάσεων της διοίκησης, στην κριτική στάση απέναντι στην άσκηση της εξουσίας, συμβάλλει δε αναμφίβολα στην αναζήτηση του δικαίου και στην απαίτηση για αξιοκρατία.
- Τα παραπάνω είναι μια από τις πολλές προσεγγίσεις που υπάρχουν στο θέμα της ανωνυμίας , θα είχε πράγματι ενδιαφέρον να διατυπωθούν παρακάτω και οι δικές σας απόψεις για το όλο ζήτημα.
.png)
Σαφώς και ΝΑΙ στην ανωνυμία, σε διαφορετική περίπτωση δεν θα υπάρχουν ειλικρινής απόψεις. Ας προβληματιστούμε όμως για το ότι έχουμε φτάσει σε ένα στάδιο που φοβόμαστε να εκφράσουμε την άποψη μας, αυτό δεν είναι τρομοκρατία και εκφοβισμός; Σε μια άλλη στήλη είδα με έκπληξη το σωματείο Νέμεσις να εκφράζει επώνυμα την θέση του απέναντι στο ζήτημα των εξουσιοδοτήσεων, ας μας πεί λοιπόν ο φίλος πόσα τηλέφωνα τον έχουν πάρει οι τρομοκράτες του Ταεκβοντο για να τον μαλώσουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και ένα μεγάλο ΝΑΙ στην ανωνυμία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως αλλιώς να διατυπώσεις την άποψή σου ή να αντιδράσεις εναντίον ενός συστήματος που ότι διαφωνεί με αυτό το περιθωριοποιεί.
ego exo balei kai maska , kai pali me exoun katalabei poios eimai
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλες προσωπικότητες της ελληνικής πάλης έδωσαν το «παρών» στο 3ο Μεσογειακό Πρωτάθλημα ελευθέρας και ελληνορωμαϊκής πάλης, που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθλητές που έχουν γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά τους στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ο Πέτρος Γαλακτόπουλος, ο οποίος κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Αγώνες του Μονάχου, το 1972, και το χάλκινο το 1968, σχολίασε: «Μπράβο στη Διεθνή Ομοσπονδία που έχει ξεχωρίσει τους Μεσογειακούς Αγώνες και τους έχει τοποθετήσει στο καλεντάρι της. Είναι μια διοργάνωση στην οποία δίνεται η δυνατότητα στις χώρες που συμμετέχουν να φανούν και να δείξουν ότι μπορούν να ανταγωνιστούν τους αθλητές της Βόρειας Ευρώπης. Θεωρώ, όμως, ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν προβάλουν την ελληνορωμαϊκή πάλη όσο θα έπρεπε.
Αντίθετα, γίνονται συχνές αναφορές σε αθλήματα που δεν έχουν καμία σχέση με το Ολυμπιακό Ιδεώδες. Εκτιμώ ότι η ελληνική ομοσπονδία προσπαθεί να επαναφέρει την ελληνική πάλη στα επίπεδα του παρελθόντος. Και τα οκτώ μετάλλια που έχουν κατακτηθεί στους Ολυμπιακούς ήταν... Ελληνικά και καθαρά».