Πολεμικές τέχνες και παιδιά.

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη Η ενασχόληση των παιδιών με μία πολεμική τέχνη είναι ένα θέμα το οποίο εγείρει πολλές συζητήσεις οι οποί...

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Η ενασχόληση των παιδιών με μία πολεμική τέχνη είναι ένα θέμα το οποίο εγείρει πολλές συζητήσεις οι οποίες αφορούν το κατά πόσο είναι χρήσιμο για ένα παιδί να ασκείται σε μία πολεμική τέχνη και ποια οφέλη θα μπορέσει να αποκομίσει. Οι κυριότερες ενστάσεις αφορούν στο ότι ένα παιδί θα μυηθεί στη βίαιη συμπεριφορά και στο ότι θα αλλοιωθεί το θρησκευτικό τους συναίσθημα.

Οι πολεμικές τέχνες, είναι γεγονός, ασχολούνται με τη βία. Το ίδιο το αντικείμενό τους είναι η βία και ο τρόπος που μπορούμε να τη χειριστούμε στον εαυτό μας και τους άλλους. Οι πολεμικές τέχνες δεν προάγουν όμως τη βία, δε μας ωθούν σε πράξεις βλαπτικές προς το συνάνθρωπό μας. Είναι η εκμάθηση βασικής αυτοάμυνας και αυτοπροστασίας η οποία θα ενεργοποιηθεί μόνο όταν η ζωή μας απειληθεί σοβαρά. 

Για κάθε άνθρωπο που ασκείται σε μία μαχητική τέχνη είναι αδιανόητο να μην έχει ήθος, σεβασμό και διάθεση βοήθειας απέναντι στο συναθλητή και συνάνθρωπό του. Η ίδια η υπόκλιση εμπεριέχει μέσα της το σεβασμό ο οποίος πρέπει να διακατέχει ένα αθλητή για τους υπόλοιπους συναθλητές και το δάσκαλό του.