Συνέντευξη του Μιχάλη Μουρούτσου στο περιοδικό "Μαύρη Ζώνη"

(Αναδημοσίευση άρθρου από το περιοδικό "ΜΑΥΡΗ ΖΩΝΗ", το άρθρο ) (Πηγή: Περιοδικό "ΜΑΥΡΗ ΖΩΝΗ" , 24 Μαΐου 2011 18:...

(Αναδημοσίευση άρθρου από το περιοδικό "ΜΑΥΡΗ ΖΩΝΗ", το άρθρο)
(Πηγή: Περιοδικό "ΜΑΥΡΗ ΖΩΝΗ", 24 Μαΐου 2011 18:01)

Μιχάλης Μουρούτσος: Η πορεία του μετά το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο.

Εισαγωγή
Mετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Ολυµπιακούς του Σίδνεϊ το 2000, ο «Magic Mike» Μουρούτσος δικαιολογηµένα έγινε για το ευρύ κοινό η ενσάρκωση του ταεκβοντό. Ακόµη και σήµερα, 10 χρόνια μετά, συχνά ο κόσµος τον αναγνωρίζει στον δρόµο και τον συγχαίρει για την τότε μεγάλη του επιτυχία. Να σηµειώσουµε ότι ο Μιχάλης δεν ήταν μόνο ο πρώτος στην ιστορία Έλληνας ταεκβοντόκα που κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο στους ολυµπιακούς, αλλά επίσης ο πρώτος άντρας στο άθληµα αυτό που κέρδισε την πρώτη θέση σε πανευρωπαϊκό πρωτάθληµα. Ο Μιχάλης, παρά την τεράστια δηµοσιότητα που δέχθηκε στο πρόσωπό του, έµεινε ένας συνεσταλµένος αθλητής, ένα παιδί χαµηλών τόνων. Αυτό που τον ξεχωρίζει για μένα είναι η απόλυτη αφοσίωσή του στο άθληµα, ακόµη και σήµερα σε ηλικία 30 ετών, αλλά και η σιδερένια ψυχή και θέλησή του. Χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι το πώς εξασφάλισε τη συµµετοχή του στην Ολυµπιάδα της Αθήνας στο προολυµπιακό τουρνουά της Σουηδίας, παίζοντας µε σπασµένο πόδι και τέσσερις ενέσεις, αλλά και η πορεία του στο πανευρωπαϊκό της Πάτρας το 2000, όπου κέρδισε το χρυσό, παίζοντας με σπασµένο το μικρό δάκτυλο του δεξιού χεριού του. 

Ο Μιχάλης ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το ταεκβοντό σε ηλικία 7 ετών το 1987, με δάσκαλο τον κύριο Αθανάσιο Πραγαλό. Στην Ολυµπιάδα του Σίδνεϊ ο Μιχάλης είχε άστρο και αυτό φάνηκε από την αρχή του τουρνουά. O ίδιος δήλωσε τότε πως θα ήταν ευτυχισµένος ακόµη και με το ασηµένιο μετάλλιο και ότι αυτή η νοοτροπία τον βοήθησε στο να κερδίσει τον τελικό χωρίς άγχος. Η ψυχραιµία του αλλά και το έξυπνο από πλευράς τακτικής του παιχνίδι, είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ταεκβοντόκα Μουρούτσο στο τατάµι. Συνήθως βασίζεται στην καλή του αντίδραση, έχει την ψυχραιµία να περιµένει μέχρι που ο αντίπαλός του να κάνει την πρώτη κίνηση, για να απαντήσει με αστραπιαίο τρόπο όταν ο άλλος από άποψη άµυνας βρίσκεται σε ευάλωτη θέση. Ο Μιχάλης Μουρούτσος σε αυτή την συνέντευξη για πρώτη φορά μιλάει για τη ζωή του μετά το χρυσό μετάλλιο.

ΜΖ: Μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους ολυµπιακούς του Σίδνεϊ το 2000, είχες πει ότι αυτή η απρόσµενη επιτυχία κατά κάποιο τρόπο «προέκυψε», αφού δεν ήταν στο πρόγραµµα. Ο στόχος σου από τότε ήταν να κατακτήσεις το χρυσό όχι στο Σίδνεϊ αλλά στους επόµενους ολυµπιακούς, 4 χρόνια αργότερα στην Αθήνα, έτσι δεν είναι;
ΜΜ: Ναι, καλά το θυµάσαι χωρίς αυτό φυσικά να σηµαίνει ότι πήγα στο Σίδνεϊ μόνο για τη συµµετοχή. Ήµουν πανέτοιµος, είχα κάνει μια πολύ καλή προετοιµασία και περίµενα να κάνω μια καλή πορεία στο τουρνουά. Δεν φαντάστηκα όµως με τίποτα ότι θα έπαιρνα το χρυσό. Εκ των υστέρων βέβαια κατάλαβα ότι το μετάλλιο αυτό δεν ήρθε καθόλου τυχαία. Όλο το 2000 ήµουν σε εξαιρετική αγωνιστική φόρµα, είχα πολλές επιτυχίες στα διάφορα τουρνουά «Open» και τον Μάιο του 2000 λίγους μήνες πριν τους ολυµπιακούς, είχα κατακτήσει και το χρυσό μετάλλιο στους πανευρωπαϊκούς.

ΜΖ: Το ταεκβοντό στην ολυµπιάδα του Σίδνεϊ το 2000 ήταν ένα νέο ολυµπιακό άθληµα, για πρώτη φορά στο επίσηµο πρόγραµµα και άγνωστο στο ευρύ κοινό. Ένιωθες ότι με το χρυσό μετάλλιο που κέρδισες έτυχες του ίδιου σεβασµού και αναγνώρισης σε σχέση με κάποια άλλα πιο παλιά ολυµπιακά αθλήµατα;
ΜΜ: Ναι, σίγουρα έζησα την ίδια αναγνώριση με τους άλλους ολυµπιονίκες. Είµαστε μια μικρή χώρα με λίγους αθλητές που μπορούν να διεκδικήσουν ένα χρυσό ολυµπιακό μετάλλιο, οπότε μια τέτοια επιτυχία δεν περνάει απαρατήρητη. Στο Σίδνεϊ π.χ. ήµασταν μόνο 4 που κατακτήσαµε χρυσά μετάλλια. Μην ξεχνάς επίσης ότι ειδικά το δικό μου ήταν ένα ανέλπιστο μετάλλιο για όλους τους Έλληνες, κάτι που ήρθε ξαφνικά από το πουθενά. Μέχρι τότε ο ευρύτερος κόσµος δεν γνώριζε καν τι εστί ταεκβοντό. Ουσιαστικά μέσα από το δικό μου μετάλλιο, το άθληµα για πρώτη φορά ακούστηκε σε όλα τα μέσα.

ΜΖ: Ένα μέχρι τότε άγνωστο παιδί μόλις 20 χρόνων, αθλητής σε ένα επίσης μέχρι τότε άγνωστο στο ευρύ κοινό άθληµα, ξαφνικά βρίσκεται στα φώτα της δηµοσιότητας και κυριολεκτικά «εν μία νυκτί» γίνεται διάσηµος και είδωλο όλων των Ελλήνων. Πώς αντιµετώπισες όλη αυτή τη δηµοσιότητα γύρω από το άτοµό σου, κινδύνεψες ποτέ να «καβαλήσεις το καλάµι»;
ΜΜ: Ο δάσκαλός μου, ο κύριος Πραγαλός πάντα μου έλεγε: «Όσο πιο ταπεινός είσαι, τόσο πιο ψηλά μπορείς να φτάσεις» και με αυτή τη φιλοσοφία πορεύοµαι στη ζωή μου. Παρ’ όλο που ήµουν τότε σε μια ηλικία που όντως όλη αυτή η δόξα εύκολα θα μπορούσε να σε παρασύρει πιστεύω πως τα κατάφερα να μείνω προσγειωµένος. Εσύ, Κώστα είσαι ο πιο κατάλληλος να απαντήσεις όµως σε αυτό. Θυµάσαι που μου πήρες μια συνέντευξη για το περιοδικό σου το 2000, λίγους μήνες πριν τους ολυµπιακούς του Σίδνεϊ; Βλέπεις τότε με τώρα να έχω αλλάξει συµπεριφορά; Βεβαίως θα ήµουν ψεύτης αν σου έλεγα ότι ποτέ δεν έχω χρησιµοποιήσει τον τίτλο μου, χωρίς αυτό όµως να σηµαίνει ότι εκµεταλλεύθηκα ποτέ καταστάσεις, ή ότι έριξα κάποιους άλλους ανθρώπους. Γενικά όµως μου είναι δύσκολο να συστηθώ σε κάποιους που δεν με ξέρουν ως Μιχάλης Μουρούτσος «ολυµπιονίκης», δεν είναι στον χαρακτήρα μου αυτό το πράγµα και για αυτό ποτέ δεν καβάλησα το καλάµι.

ΜΖ: Πώς αυτό το χρυσό μετάλλιο άλλαξε τη ζωή σου;
ΜΜ: Η μεγαλύτερη αλλαγή ήταν ότι από τη μια μέρα στην άλλη ξαφνικά με έµαθε όλη η Ελλάδα και έγινα επώνυµος. Κάποιες φορές είναι λίγο ενοχλητικό να σε ξέρει όλος ο κόσµος, από την άλλη όµως η αναγνωρισιµότητα σε βοηθάει σε πολλά επίπεδα στη ζωή σου, από τα πιο σηµαντικά θέµατα μέχρι τις πολύ μικρές λεπτοµέρειες. Έτυχα επίσης και κάποιων προνοµίων από το κράτος που με  βοήθησαν να συνεχίσω με τον πρωταθλητισµό, είµαι στις Ένοπλες Δυνάµεις. Πήρα και κάποια χρηµατική αµοιβή, που σε καµιά περίπτωση βεβαίως δεν συγκρίνεται με τα ποσά που παίρνουν οι αθλητές σε άλλα πιο δηµοφιλή στο ευρύ κοινό αθλήµατα, παράπονο όµως δεν μπορώ να έχω και σε καµιά περίπτωση δεν θέλω να φανώ αχάριστος.

ΜZ: Μετά την τεράστια επιτυχία σου στο Σίδνεϊ και µέχρι την εµφάνισή σου στους ολυµπιακούς του 2004, επί 4 χρόνια είχες χαθεί από τα φώτα της δηµοσιότητας. Δεν ακολούθησαν οι μεγάλες διεθνείς επιτυχίες σε πανευρωπαϊκά και παγκόσµια που όλοι περίµεναν και ο κόσµος ίσως να σχηµάτισε την εντύπωση ότι το διάστηµα αυτό αναπαύθηκες στις δάφνες σου. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό;
ΜΜ: Μπορεί όντως να φαίνεται έτσι εκ πρώτης όψεως για όσους δεν παρακολουθούν το ταεκβοντό, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει καθόλου, το αντίθετο θα έλεγα. Συνέχισα όπως και πριν να αγωνίζοµαι σε όλα τα επίσηµα διεθνή πρωταθλήµατα, πανευρωπαϊκά και παγκόσµια με καλές παρουσίες όλα αυτά τα χρόνια, απλώς δεν κατάφερα να κατακτήσω μετάλλια. Συνολικά έχω πάει σε τέσσερα παγκόσµια και έχω πάρει τέσσερις πέµπτες θέσεις. Στα δύο παγκόσµια που συµµετείχα μετά τους ολυµπιακούς του Σίδνεϊ, το 2003 και το 2005, έφθασα στους προηµιτελικούς με μια τροµερή παρουσία στο τερέν, απλά κάτι έφταιγε στο τέλος και μου ξέφευγε το μετάλλιο. Εάν φτάνεις στα προηµιτελικά σε ένα παγκόσµιο, ο αντίπαλός σου σίγουρα είναι ένας δυνατός παίκτης, οπότε σε αυτό το επίπεδο οι διαφορές είναι πολύ μικρές και οι λεπτοµέρειες καθορίζουν τη νίκη ή την ήττα. Στο παγκόσµιο του 2003 π.χ. στον δεύτερό μου αγώνα κέρδισα στο τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα ένα Τούρκο αθλητή με σκορ 5-4. Στο επόµενο παγκόσµιο το 2005 δύο χρόνια αργότερα, συνάντησα τον ίδιο αθλητή στο τερέν και αυτή τη φορά αυτός με νίκησε με το ίδιο σκορ 5-4, που διαµορφώθηκε και πάλι στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Επί τη ευκαιρία θέλω να αναφέρω ότι στο παγκόσµιο αυτό που διεξήχθη στη Μαδρίτη κέρδισα 4 αγώνες στη σειρά και έχασα μόλις στον 5ο. Παρ’ όλα αυτά έµεινα εκτός μεταλλίων ενώ σε άλλες κατηγορίες βάρους στο ταεκβοντό, αθλητές έχουν πάρει μετάλλια σε παγκόσµια όχι με τέσσερις, αλλά με μόνο τρεις νίκες!

ΜΖ: Εξήγησε μας πώς γίνεται αυτό;
ΜΜ: Τυχαίνει στην κατηγορία μου να είναι πολύ μεγάλος ο αριθµός των αθλητών που αγωνίζονται. Πρέπει να ξέρεις ότι στα παγκόσµια η κάθε κατηγορία δεν έχει τον ίδιο αριθµό συµµετασχόντων. Στους άνδρες όµως στις μεσαίες κατηγορίες αλλά και στα 58 κιλά που ήταν η ολυµπιακή κατηγορία, όλες οι χώρες είχαν πάντα συµµετοχές. Μου έτυχε στο παγκόσµιο να υπάρξουν στην κατηγορία μου 100 αθλητές. Με αυτό το δεδοµένο αντικειµενικά μπορεί να φαίνεται αποτυχία που δεν πήρα μετάλλια στα παγκόσµια, αλλά στο να βγεις πέµπτος στον κόσµο ανάµεσα σε 100 κορυφαίους αθλητές, για μένα ήταν επιτυχία.

ΜZ: Μετά την αποτυχηµένη σου παρουσία στους ολυµπιακούς της Αθήνας ακούστηκαν διάφορα για το τι έφταιγε, ποια είναι η δική σου εξήγηση;
ΜM: Όπως προανέφερα, ο στόχος και το όνειρό μου εξ αρχής από τότε που ανακοινώθηκε ότι το ταεκβοντό θα γίνει ολυµπιακό άθληµα, ήταν να κατακτήσω το χρυσό μετάλλιο το 2004 στην ίδια τη χώρα μου. Είχα προετοιµαστεί πάρα πολύ καλά για την ολυµπιάδα της Αθήνας, το γλυκό όµως χάλασε τον τελευταίο μήνα πριν τους αγώνες. Γενικά βίωσα το 2004 σαν εφιάλτη: 1ον) ταλαιπωρήθηκα πολύ στην προετοιµασία και 2ον) στεναχωρήθηκα πάρα πολύ με την εµφάνισή μου στο τερέν. Ο κόσµος βέβαια δεν ήξερε τι είχα τραβήξει κατά την ετοιµασία μου για τον αγώνα, δεν ήξεραν ότι ενάµιση μήνα πριν δεν είχα κάνει ούτε μια προπόνηση λόγω τραυµατισµών. Το σώµα μου είχε καταπονηθεί τόσο πολύ από τις εξαντλητικές δίαιτες και τις σκληρές προπονήσεις, που συνέχεια είχα µικροτραυµατισµούς, θλάσεις, κλπ. Στο τέλος έπαθα και τενοντίτιδα στον αχίλλειο τένοντα, δεν μπορούσα να πατήσω το πόδι κάτω, ούτε και να βάλω παπούτσια. Στην ολυµπιάδα έπαιξα με ενέσεις και ουσιαστικά απροπόνητος. Όταν 11 μήνες έχεις κάνει σκληρή προετοιµασία και τον τελευταίο μήνα δεν κάνεις τίποτα, στην ουσία είναι σαν να μην είχες κάνει καθόλου προπόνηση.

ΜΖ: Γιατί όµως διάλεξες να αγωνιστείς στην Αθήνα στα 58 κιλά και όχι στα 68 κιλά, αφού με ύψος 1.80µ. σου ταίριαζε και η πιο βαριά κατηγορία;
ΜΜ: Το φυσιολογικό αγωνιστικό μου βάρος τότε ήταν στα 64 κιλά. Στους ολυµπιακούς αγώνες οι κατηγορίες βάρους είναι 4, σε αντίθεση με τους παγκόσµιους και πανευρωπαϊκούς που είναι 8. Έπρεπε λοιπόν είτε να αγωνιστώ στα 58 κιλά, είτε στα 68 κιλά. Δεν υπάρχει δηλαδή ενδιάµεση κατηγορία των 63 κιλών, που έχουµε στα πανευρωπαϊκά και στα παγκόσµια. Το δίληµµα ήταν: τι είναι καλύτερο, να χάσω 6 κιλά για να φτάσω τα 58, ή να πάρω 4 κιλά και να πάω στα 68 κιλά. Σηµαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι έπρεπε να πάρω την απόφαση αυτή δύο χρόνια πριν τους ολυµπιακούς, δηλαδή το 2002. Τότε σε ηλικία 22 ετών έφτανα σχετικά εύκολα με δίαιτα τα 58 κιλά. Δεν μπορούσα όµως να προβλέψω, δύο χρόνια αργότερα με την εξέλιξη του σώµατός μου, ότι θα ήταν σχεδόν αδύνατον να φθάσω στα 58 κιλά και να είµαι σε φόρµα.

ΜΖ: ΟΚ, εσύ στα 22 σου δεν πρόβλεψες ότι θα είχες τόσο πρόβληµα με τα κιλά σου μετά από δύο χρόνια. Κανένας άλλος όµως πιο έµπειρος αθλητής ή προπονητής δεν σε προειδοποίησε, πως ήταν αφύσικο για έναν προπονηµένο άντρα 24 ετών με νορµάλ καλούπι και ύψος 1.80µ., να παίξει στα 58 κιλά;
ΜΜ: Θέλω να είµαι ξεκάθαρος: σε αυτό το ζήτηµα δεν φταίει κανένας άλλος εκτός από μένα. Ήταν καθαρά δική μου απόφαση να ξανά αγωνιστώ στα 58 κιλά, ενώ αντιθέτως οι περισσότεροι μου έλεγαν να ανέβω στην πιο πάνω κατηγορία.

ΜΖ: Γιατί τότε δεν τους άκουσες;
ΜΜ: Πρώτον, όπως είπαµε δεν υπολόγισα καθόλου ότι από τα 22 έως τα 24 μου θα άλλαζε τόσο πολύ το σώµα μου. Δεύτερον και σηµαντικότερο: για να αλλάξω βάρος και να έχω αξιώσεις για μετάλλια θεώρησα ότι έπρεπε πρώτα να μάθω καλά την κατηγορία αυτή. Κάθε κατηγορία βάρους έχει ένα διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού, στα 58 κιλά π.χ. οι παίκτες είναι πιο γρήγοροι και κάνουν πιο περίπλοκες τεχνικές. Όσο ανεβαίνουν οι κατηγορίες βάρους, τόσο απλοποιούνται οι τεχνικές που χρησιµοποιούν οι αθλητές στον αγωνιστικό χώρο. Στη μέχρι τότε καριέρα μου στο τερέν είχα παίξει με όλους μου τους ανταγωνιστές για τα μετάλλια, γνώρισα καλά τον τρόπο παιχνιδιού του καθενός από αυτούς, αλλά και πώς να τους αντιµετωπίσω. Πίστευα λοιπόν πως με αυτά τα δεδοµένα θα είχα περισσότερες πιθανότητες στα 58 κιλά, ειδικά με το πλεονέκτηµά μου στο ύψος. Το να μπω σε μια άγνωστη νέα κατηγορία, με άγνωστους σε μένα αντιπάλους και άλλους τρόπους παιχνιδιού, μου φάνηκε μεγάλο ρίσκο. Δεν σου κρύβω όµως ότι έχω μετανιώσει για αυτή μου την απόφαση που πήρα το 2002. Τίποτα και κανένας δεν μπορεί να πάει κόντρα στη φύση, ο Θεός ξέρει ότι η ψυχή μου ήθελε, η καρδιά μου ήθελε, αλλά το σώµα μου δεν μπορούσε στους ολυµπιακούς της Αθήνας.

ΜΖ: Υπήρξαν σχόλια και συµπεριφορές που σε στενοχώρησαν μετά το 2004;
ΜΜ: Όχι αµέσως. Ένα χρόνο αργότερα όµως, το 2005 για λόγους που γνωρίζει καλά ο κόσµος του ταεκβοντό, αρκετοί άνθρωποι που παλιότερα συµπεριφέρονταν πολύ φιλικά απέναντί μου, ξαφνικά με αγνόησαν ή με απέφευγαν, κάτι που ως Μιχάλη με πλήγωσε αρκετά.

ΜΖ: Πίσω στο αγωνιστικό κοµµάτι: άλλαξες τελικά κιλά;
MM: Ναι, μετά την ολυµπιάδα της Αθήνας πήγα στα 68 κιλά και αµέσως επέστρεψα στις επιτυχίες: κατέκτησα μετάλλιο στο παγκόσµιο ενόπλων δυνάµεων, πήρα μετάλλιο στην παγκόσµια πανεπιστηµιάδα, κέρδισα μετάλλια σε όλα σχεδόν τα «A class» διεθνή μίτινγκς που συµµετείχα. Παρ’ όλο που δεν ήµουν πλέον στην εθνική οµάδα, έπαιξα όλα αυτά τα χρόνια μετά το 2005 και στα εθνικά πρωταθλήµατα. Τα αποτελέσµατα όµως από άσπρα γίνονταν μαύρα. Τώρα αυτό σίγουρα σε κάνει να σκεφτείς ότι είναι κάτι προµελετηµένο, να σκεφτείς ότι είναι από ανθρώπινο λάθος… Δεν μπορώ να ξέρω, ας βγάλει ο κόσµος τα συµπεράσµατά του στο γήπεδο, που είδε τους αγώνες μου τα τελευταία χρόνια στα πανελλήνια.

ΜΖ: Δεν είναι πλέον πολύ δύσκολο να αδικηθεί ένας αθλητής με το βίντεο ριπλέι και τους ηλεκτρονικούς θώρακες;
ΜΜ: Όσον αφορά τους θώρακες δεν μπορεί να σε κλέψει κάποιος, εκεί θα πάρεις τον πόντο που δικαιούσαι και σε λάκτισµα στο χέρι δεν θα σηµειωθεί πόντος. Ο ανθρώπινος παράγοντας μπαίνει στους πόντους στο κεφάλι και ο ρόλος του κεντρικού διαιτητή που ελέγχει το παιχνίδι και δίνει τις παρατηρήσεις. Στο τελευταίο μου ματς στο πρόσφατο πανελλήνιο πρωτάθληµα έχασα µε σκορ 5-4 στον πρώτο κιόλας αγώνα μου. Ο αντίπαλός μου πήρε ένα τρίποντο από ένα κεφάλι που δεν με ακούµπησε και δύο πόντους από τέσσερις παρατηρήσεις που έφαγα. Εγώ πήρα ένα πόντο στον ηλεκτρονικό θώρακα και τρεις πόντους για λάκτισµα στο κεφάλι, ενώ δύο καθαρά τρίποντα δεν μου δόθηκαν για λακτίσµατα στο κεφάλι.

ΜΖ: Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου ως παίκτη;
ΜΜ: Πιστεύω ότι το μεγάλο μου όπλο είναι ο τρόπος που σκέφτοµαι στον αγώνα, είµαι 100% εγκεφαλικός παίκτης και μου αρέσει πάρα πολύ η τακτική. Επίσης σπάνια χάνω την ψυχραιµία μου ακόµη κι αν βρίσκοµαι πίσω στο σκορ. Ίσα ίσα, μου αρέσει να κυνηγάω όταν χάνω και να γυρίζω το ματς υπέρ μου. Εάν πάρω τελικά την διαφορά στον αγώνα έστω και με ένα πόντο, έχω πλέον τα προσόντα και την εµπειρία να κρατήσω αυτό το αποτέλεσµα και να το μεγαλώσω.

ΜΖ: Πόσο καιρό σκοπεύεις να συνεχίσεις ακόµη την αγωνιστική σου δράση;
ΜΜ: Είµαι μόλις 30 ετών, κάνω πάντα σκληρή προπόνηση, αισθάνοµαι πολύ καλά και πιστεύω πως μπορώ ακόµη να φέρω σηµαντικές διακρίσεις στην Ελλάδα. Θα ήθελα να συµµετάσχω σε μια τρίτη ολυµπιάδα το 2012, αλλά με την τωρινή κατάσταση στο ταεκβοντό το βλέπω «χλωµό».


[Η αναδημοσίευση γίνεται κατόπιν τηλεφωνικής άδειας (Πέμπτη 16/06/2011, 11:15 πμ.) από τον αρχισυντάκτη του περιοδικού "ΜΑΥΡΗ ΖΩΝΗ", κ. Κωνσταντίνο Αργυριάδη]


[SD]

Σχόλια

BLOGGER: 1
Σχόλια που περιέχουν προσβολή της προσωπικότητας, δυσφήμηση ή εξύβριση δεν θα γίνονται αποδεκτά.

Όνομα

Αθλητές,107,Αποτελέσματα Αγώνων,74,Απόψεις,65,Διεθνές Πρωτάθλημα,397,Ελλάδα,690,Ελληνικό Πρωτάθλημα,140,Επιχορηγήσεις,15,Ιατρική στήλη - Διατροφή,83,Καλαντάρι,7,Κανονισμοί και Νομοθεσία,160,Νέα,83,Νέα στον Κόσμο,261,Νext Εvents,4,Παρεμβάσεις,117,Προπονητές,22,Σεμινάρια Ταεκβοντό,78,Σωματεία,23,info,5,Olympic Games,9,Para-taekwondo,31,podcast,6,tkd itf - news,71,Video,74,
ltr
item
taekwondo greece group: Συνέντευξη του Μιχάλη Μουρούτσου στο περιοδικό "Μαύρη Ζώνη"
Συνέντευξη του Μιχάλη Μουρούτσου στο περιοδικό "Μαύρη Ζώνη"
http://3.bp.blogspot.com/-f7W9gpfkh0E/Tfh3AH_TjzI/AAAAAAAAAO4/EKBMl245yb0/s400/mouroutsos.jpg
http://3.bp.blogspot.com/-f7W9gpfkh0E/Tfh3AH_TjzI/AAAAAAAAAO4/EKBMl245yb0/s72-c/mouroutsos.jpg
taekwondo greece group
https://www.tkdgr.eu/2011/06/blog-post_7041.html
https://www.tkdgr.eu/
https://www.tkdgr.eu/
https://www.tkdgr.eu/2011/06/blog-post_7041.html
true
6606764849100239568
UTF-8
Loaded All Posts Not found any posts VIEW ALL Περισσότερα Reply Cancel reply Delete By Home PAGES POSTS View All Επιλογές για σένα LABEL ARCHIVE SEARCH ALL POSTS Not found any post match with your request Back Home Sunday Monday Tuesday Wednesday Thursday Friday Saturday Sun Mon Tue Wed Thu Fri Sat January February March April May June July August September October November December Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec just now 1 minute ago $$1$$ minutes ago 1 hour ago $$1$$ hours ago Yesterday $$1$$ days ago $$1$$ weeks ago more than 5 weeks ago Followers Follow THIS PREMIUM CONTENT IS LOCKED STEP 1: Share to a social network STEP 2: Click the link on your social network Copy All Code Select All Code All codes were copied to your clipboard Can not copy the codes / texts, please press [CTRL]+[C] (or CMD+C with Mac) to copy Table of Content